Schijn

De laatste laagjes vernis brokkelen af
Ze kan niet meer mee met de stroom van tirannieke plichten
Kwetsbaar maar echt verlangt zij naar een natuurlijke manier van zijn en leven
Zonder concessies
Ziet anderen genieten van dingen die haar vermoeien
Blijf open geeft haar hart aan, verschuil je zegt haar ego
Ze rommelt verder en oplossingen vallen op haar pad
Nog altijd met het gevoel dat ze niet voldoet aan de eisen strompelt ze verder
Ze ziet anderen enthousiast zijn of ziet ze daar ook sporen van opoffering en angst
Scheuren in het porselein van uiterlijke schijn

13 gedachtes over “Schijn”

  3. Heel herkenbaar dit, zo vaak hetzelfde gedacht. Mijn leven was niet echt. Ik heb altijd gezwegen… ook dat was zwaar. De buitenwereld zag niks. Tot er een uitweg was en ik die heb genomen. Toen een jaar lang uitgeraasd, daarna een man ontmoet waar ik het zo goed mee heb, inderdaad een leven samen waarin ik mezelf weer heb gevonden en kan zijn, zonder irritaties, met veel liefde en, ook heel belangrijk, een zekere mate van vrijheid. Mooi dat je dit zo van je af kunt schrijven. Sterkte Nannon!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Eigenlijk is dit een oude een bericht in herhaling heel toepasselijk in deze donkere tijden met alle “leuke” feestdagen. Mooi jouw persoonlijke reactie fijn dat het goed gaat, heb ook zo’n lieve man en prachtige kinderen met hem samen gekregen, al hem zal het niet liggen 🙂

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

Plaats een reactie